"Panik atak". Bu günümüz Türkiye koşullarında halk arasında çok yaygın bir tâbir. İnsanların büyük bir bölümü ne yazık ki bu durumdan muzdarip. Tıbbi anlamına kısaca bakacak olursak:
Panik atak: ani ve yoğun bir korku veya rahatsızlık hissiyle başlayan, kalp çarpıntısı, nefes darlığı, terleme ve baş dönmesi gibi fiziksel belirtilerle karakterize, genellikle tehlike olmaksızın ortaya çıkan kısa süreli bir anksiyete nöbetidir.
Haliyle bu durumun muzdariplerinden biri olarak bu süreçle nasıl başettiğimi ve neler yaptığımı anlatmak istiyorum.
Panik ataklarımın başlangıcı
Panik atak sürecini ilk yaşadığım dönemlerim çok stresliydi. Özellikle evlilik sonrası birçok sorumluluğa sahip olmanın bir getirisi olarak görebiliyordum bu durumu. Hayatın belli kuralları vardı ve bu kurallar anne&baba çatısı altındaki kadar özgürlük sunamıyordu. Tabi bu durumun eşimle ya da ilişkimizle bir bağlantısı yoktu. İş hayatında bulunmanın, kendi ayaklarının üzerinde durarak mücadele etmenin bir etkisiydi. Kalp atışlarım sık sık hızlanıyor, nefes alışımı ve duygularımı kontrol edemiyor, sürekli bir endişe hali ve tüm bu hisler kısa sürmüyordu. En kötüsü de tüm bunlara karşı sakinliğe kavuşabileceğim bir şey bulamıyor oluşumdu. Süreci yönetmek başlarda oldukça zordu.
Sürecin sıklığı stresle orantılı olarak değişiklik gösteriyordu. O dönemlerde ev sahibimizin oyunu ile evimizden olmuştuk ve bu iş stresinin yanına daha fazlasının da eklenmesine neden olmuştu.
Konunun meraklıları için Macerazade üzerinde benzer şeyleri şu yazıda kaleme almıştık. Göz atabilirsiniz.
Ev değişikliği ile geçici bir yerde konaklamaya başladık ve belki de panik atak sürecimin en kötü dönemlerini bu şekilde yaşamaya başlamıştım. Sebebini bilmediğim ve ne zaman, nasıl ortaya çıktığına anlam veremediğim duygu değişimlerim bir müddet sonra eşime bile yansır olmuştu. Sıklıkla hareket etmek ve ortamımı sürekli değiştirmek istiyordum. Kapalı bir alanda nefes alamıyor, daralıyordum.
Çözüm sürecim
İlk çözüm denemelerim bulunduğum noktadan uzaklaşmaktı. Amacım olmasa bile farklı yerleri geziyor, iş tempoma ara verip doğa ve denize atıveriyordum kendimi. Başlarda bu biraz etkiliydi; fakat çok kısa süreli sakinlik kazandırabiliyordu. Etrafımdaki birçok şeyden huzursuzluk duymaya başlamıştım. Senelerdir bakım büyüttüğüm ve ellerimle doğumuna eşlik ettiğim kedim Mia'dan bile bu duygu karmaşam nedeniyle vazgeçmiştim. Gayet doğal olan yaramazlıklarına bile tahammül edemeyecek boyuttaydım. Çok geçmeden bir uzman desteği almaya karar vermiştim.
Uzman desteği ile birlikte bu sürecin en kritik yönlendirini daha iyi kontrol etmeye başlamıştım. Doktorumun önerisi ile bazı ilaç desteklerini de yine bu dönemde almıştım. Sinir, stres ve sıkıntılı hallerimi eskiye göre daha iyi kontrol altına alabiliyordum. Fakat henüz hiçbir şey geçmiş değildi. Seanslarıma devam ettim ve bu süreç içerisinde yeni bir sayfa açabileceğimiz bir ev arayışına girdik. Yeni bir ev, geçici bir konaklamanın ötesinde daha konforlu bir yaşantıya kapı açabilirdi. Sıkı bir araştırmanın sonunda iyi bir ev sahibinin bir dairesine yerleşmiştik.
Evde yeni bir düzen oluşturmak süreci daha da olumlu bir hale getirdi. Seanslarımın sıklığı azalmıştı ve sürecin birçoğunu daha kolay yürütebiliyordum. Halen daha devam etse de panik ataklarım daha az yaşanıyordu. Eskiye yönelik şeyleri düşünmedikçe kendimi daha iyi hissediyordum. Sadece önüme ve geleceğime odaklanmaya çalışıyordum. Kendime yeni uğraşlar edinmiştim. Hem işim hem de kişisel tarafımda video içerikleri üretmeye başladım. Videolarla birlikte kendimi bir şeylerle çabalarken buldum ve kafamı zevkli şeylerle meşgul etmeye başladım.
Panik ataklarım ve günümüz
Bu yazıyı yayınladığım dönemle birlikte panik atak ve kaygılarımı büyük ölçüde kontrol edebiliyorum. Arada eşimin de sürecime katkısıyla hayatımda yeni adımlar atabiliyorum. Şundan eminim: "Panik atak ve kaygılarım her zaman benimle olabilir, onları yok etmeye çalışmak yerine kontrol etmeye çalışmak benim için atılması gereken en doğru adım".
Umarım bu yazıdaki deneyimim benzer bir süreci yaşan birilerine az da olsa fayda sunabilir. Eşimin bana sıklıkla söylediği gibi: "Tek bir hayatımız var ve bunu özgürce yaşamalıyız." 🌷
"Panic attack". This is a very common term among the people in Turkey today. Unfortunately, most of the people suffer from this condition. If we look at the medical meaning briefly:
Panic attack: a short-term anxiety attack that begins with a sudden and intense feeling of fear or discomfort, characterised by physical symptoms such as heart palpitations, shortness of breath, sweating and dizziness, usually occurring without danger.
As one of the sufferers of this situation, I would like to tell you how I coped with this process and what I did.
The beginning of my panic attacks
My first periods of panic attacks were very stressful. Especially after marriage, I could see this situation as a result of having many responsibilities. Life had certain rules and these rules could not offer as much freedom as under the roof of mum&dad. Of course, this situation had nothing to do with my husband or our relationship. It was an effect of being in business life and struggling by standing on your own feet. My heartbeat often accelerated, I could not control my breathing and emotions, I was in a constant state of anxiety and all these feelings did not last long. The worst thing was that I couldn't find anything to calm me down in the face of it all. Managing the process was quite difficult at first.
The frequency of the process varied in proportion to the stress. At that time, we were evicted from our home by the game of our landlord and this caused more stress to be added to the work stress.
For those who are interested in the subject, we wrote similar things on Macerazade in this article. You can take a look.
With the change of house, we started to stay in a temporary place and perhaps I started to experience the worst periods of my panic attack process in this way. My emotional changes, the cause of which I did not know and could not understand when and how they appeared, were reflected even to my husband after a while. I wanted to move frequently and constantly change my environment. I couldn't breathe in a closed space and I felt constricted.
My solution process
My first solution attempts were to get away from where I was. Even if it was not my aim, I would visit different places, take a break from my work pace and throw myself into nature and the sea. This was a little effective at first; but it could only bring calmness for a very short time. I started to feel uneasy about many things around me. I had even given up my cat Mia, whom I had raised for years and accompanied her birth with my hands, because of this emotional turmoil. I was to the extent that I could not even tolerate her mischief, which was quite natural. Soon I decided to seek expert support.
With the support of the expert, I started to control the most critical aspect of this process better. I also took some medication support with the recommendation of my doctor during this period. I was able to control my nervousness, stress and distress better than before. But nothing was over yet. I continued my sessions and during this process we searched for a house where we could start a new page. A new house could open the door to a more comfortable life beyond a temporary accommodation. After a thorough search, we settled in an apartment of a good landlord.
Establishing a new order at home made the process even more positive. The frequency of my sessions decreased and I was able to carry out most of the process more easily. Although still continuing, my panic attacks were less frequent. I felt better when I didn't think about the past. I was just trying to focus on my future and what was ahead of me. I started to produce video content both on my business and personal side. With the videos, I found myself struggling with something and started to occupy my mind with pleasurable things.
My panic attacks and today
Since I published this article, I have been able to control my panic attacks and anxiety to a great extent. I can take new steps in my life with the contribution of my husband to my process. I am sure of this: ‘Panic attacks and anxieties can always be with me, trying to control them instead of trying to destroy them is the right step for me’.
I hope that my experience in this article can be of some benefit to someone going through a similar process. As my wife often tells me: "We have only one life and we must live it freely." 🌷
1 yorum
😇🌷
YanıtlaSil